Via positieve verhalen in onze wandelgroep en in mijn omgeving ben ik gaan zoeken over een operatie in Duitsland. Via het Zorgloket Duitsland werd heel snel een afspraak gepland in de Helios kliniek in Krefeld-Hüls. Zonder al te hoge verwachtingen ging ik ernaartoe. In het gesprek met de orthopedisch chirurg die me later geopereerd heeft, bleek een totaal verschillende aanpak met die in Nederland. “ Als u in het dagelijks leven belemmerd wordt en u wilt geholpen worden, dan zal ik u opereren. Omdat u nog zo “ jong” bent heeft u langer plezier van de nieuwe heup”. Er werd me ook uitgelegd dat de huidige levensduur tenminste 20 jaar is en zo nodig herhaald kan worden door de manier waarop de heup geplaatst wordt. Omdat beide heupen aangetast waren, werd me gevraagd welke heup eerst en ik koos voor rechts omdat die de meeste pijn geeft. Op basis van de foto’s zou links het eerst aan de beurt zijn, omdat deze in een slechtere toestand was. Maar ik mocht bepalen en dus zou rechts als eerste gedaan worden. Ook ging ik na de operatie 2 weken revalideren in een aparte afdeling van de kliniek met veel begeleiding en nazorg en zou ik hierna zonder krukken naar huis kunnen… Wat een verschil met de Nederlandse aanpak!
Heupoperatie
In de afgelopen jaren heb ik door artrose in beide heupen steeds meer pijn gekregen en daarbij een sterk verminderde bewegelijkheid. Ik ben een enthousiast wandelaar en hoewel het lopen op zich nog het best ging, was het voor mij niet meer mogelijk om mijn sokken en schoenen normaal aan te trekken. Teennagels knippen was helemaal onmogelijk geworden en dat moet ik aan vrouwlief vragen om te doen. Hiervoor ben ik in Nederland naar een artrose specialisatiekliniek geweest en er werd aan beide heupen een flinke slijtage als gevolg van de artrose vastgesteld, maar ik was nog veel te actief en te jong (63) voor een operatie. Hij wilde dit zo lang mogelijk uitstellen omdat ik maar 1 keer een nieuwe heup kon krijgen, dus zo lang mogelijk uitstellen. Ik kreeg zware pijnstillers voorgeschreven (opiaten) en moest maar terugkomen als ik niet meer dan 100 meter kon lopen…. Ik heb de pijnstillers afgewezen en gezegd dat ik af en toe mijzelf paracetamol toesta, maar dat ik niet verslaafd wilde raken als gevolg van langdurig gebruik van zware pijnstillers.
